De eerste keer

Allemaal hebben we associaties bij de eerste keer. Want voor alles is er een eerste keer. Dé Conferentie voor Onderwijsvernieuwing en ICT is door mij voor de eerste keer bezocht. Wat echt? Ja echt en ik weet zeker dat er nog heel veel docenten zijn die nog nooit deze conferentie hebben bezocht. En nog sterker, nu hebben bezocht. Hoe kan het dat dit aandeel zo klein is?

Hans Steeman vertelt in zijn laatste blog dat in zijn organisatie een mail is uitgegaan naar alle docenten om het gaan naar deze conferentie te stimuleren. Ik weet niet hoe dat bij andere MBO's is gegaan, bij mij is het op eigen initiatief en gehonoreerd door mijn opleidingsmanager. Ik ben de enige docent uit mijn organisatie, de andere aanwezigen zijn mensen uit de lijn, niet werkzaam in het primaire proces.

Hoe kan dit, is het een geldkwestie, is het onwetendheid van docenten? Neemt niet weg dat ik voor de jaren die komen het belang van het bijwonen van deze conferentie onder de aandacht zal brengen bij mijn collega's. Want van alle gevolgde presentaties en keynotes heb ik iets opgestoken. Ik ben gevoed met nieuwe ideeën, heb met social media tools gewerkt die ik nog niet kende, heb nieuwe mensen ontmoet en ga het boek van Wouter Hart; 'Verdraaide organisaties', aanschaffen. De subtitel van het boek onderschrijf ik volledig: 'Terug naar de bedoeling'. De bedoeling van goed onderwijs verzorgen voor de belangrijkste personen in onderwijs, de studenten.

De bedoeling van het onderwijs is toch niet dat je aan allerlei regels moet voldoen, dat het systeem belangrijker wordt dan het onderwijs? Ook ik zit in zo'n stramien van, ja maar die regels zijn er toch juist om de kwaliteit van onderwijs te waarborgen? Wouter Hart trekt dit in twijfel, hoeveel tijd en energie gaat er zitten in het systeem, in het regels opstellen, uitdragen en controleren dat ze worden opgevolgd? Tijd en geld dat feitelijk weg wordt gehaald bij de student......toch?

Nee, ik heb nu geen pasklaar antwoord of een strategie om dit tij te keren. Het zet mij wel aan het denken en ik ga hierover in gesprek met mijn collega's. Zo deze eerste keer is voorbij en ik hoop dat over twee jaar nog meer docenten deze eerste keer ervaring gaan hebben. Aan mij ligt het niet!